Tissier sensei w San Francisco

Musialem ochlonąć wpierw po tym stażu. Bylo to bez wątpienia najintensywniejsze seminarium, w jakim bralem udzial (aż mi się pierwsza, sępoleńska Szkola Letnia przypomniala). W ciągu czterech dni przećwiczylem w sumie 17 treningów (po rozgrzewce w czwartek 7 treningów w piątek, 6 w sobotę i 3 w niedzielę), w tym dwa bardzo fizycznie wymagające (bo mnie kazali wziąć największego partnera...) treningi BJJ, które prowadzil czterokrotny mistrz Brazylii Clovis Silva. Najbardziej zaś wyczerpującym treningiem byla, nie uwierzycie, godzina medytacji prowadzona przez Jacka Kornfielda.
Osiem z tych 22 treningów ( [link widoczny dla zalogowanych] ) prowadzil Christian Tissier sensei i... w komentarzach potreningowych najczęściej slyszanym slowem bylo „AMAZING”. Pozostale obstawili Pat Hendricks (6 dan) i James Friedman (5 dan), organizator stażu. Nauczyciele również brali udzial w treningach.

Byl to mój pierwszy od prawie dwóch lat kontakt z Tissier sensei i odnioslem wrażenie, że sensei operuje już na zupelnie innym poziomie, niż dawniej. A może to po prostu kwestia mojego regularnego treningu z sensei Frankiem Doranem, treningu, który otwiera oczy nawet niedowiarkom Twisted Evil

. Może dopiero teraz dojrzalem do tego, żeby dostrzec te wszystkie niuanse, smaczki, szczególy wcześniej niedostrzegalne, przeoczane etc.
Seminarium to otworzylo mi oczy na wiele aspektów aikido, z których wcześniej slabo (jeśli w ogóle) zdawalem sobie sprawe.

PS. Kwestia jeszcze jedna, odnośnie tzw. oporowania w aikido. Atak morotedori, sensei mówi: „Trzym mocno”... Jak mnie szarpnęlo, to myślalem, że mi ramiona z barków wyrwal !!! Ustalem, co prawda, blyskawicznie odzyskując balans, ale... zaraz potem polecialem na takie kokyu-ho, że ledwo się do padu zlożylem. Przy takiej dynamice, szybkości i eksplozywnej technice można se oporować do oporu – wylącznie ze szkodą dla swojego zdrowia. Na szczęście Tissier sensei w przerwie mi delikatnie dal od zrozumienia, że moje ukemi sucks (znaczy, w zasadzie jest poprawne, w szczególności dla niektórych specyficznych technik, ale może też być niebezpieczne – więc się grzecznie poprawilem i nawet mnie po tym kokyu-ho pochwalil...).
Sensei odrobinę narzekal na kolana, ma kontuzję, ale zapominal o niej, gdy pokazywal techniki. Nie bylo specjalnego treningu z bokkenem, ale nie raz użyl go sensei do tlumaczeń poszczególnych elementów.

Sam staż przygotowany perfekcyjnie, lącznie z party w sobotę - thai food i picia (piwo, wino) ile chcieć. Bylo tego tyle, że jeszcze w niedzielę w przerwie pomiędzy treningami wykończyliśmy ostatnie piwa i potrawy. Prawie godzinę rozmawialem z Tissier sensei, a i tak dopiero teraz przychodzą mi do glowy pytania, których zadać nie zdążylem...
Jamesa Friedmana zapamiętam również, sam się o to postaral. Jego ostatni trening, „ku pamięci”, jak sam powiedzial, zacząl się następującą rozgrzewką: bieg, 30 pajacyków, bieg, 30 pajacyków, 25 pompek, bieg, 30 pajacyków, 25 pompek, 60 brzuszków, bieg, 30 pajacyków, 25 pompek, 60 brzuszków, ushiro ryote dori kokyu-nage jiuwaza... Nic więcej nie pamiętam...

[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]

Post został pochwalony 0 razy